Bu haftanın sonunda Ramazana 46 gün kalmış olacak. Bu kutlu ayı bekleyenin bir ben olmadığımı biliyorum. Ramazan’ın yaklaşmasının verdiği umut ve bekleyişin oluşturduğu hisler var. Hepsinin yanı sıra, bu ay imanımızın ve Allah ile olan ilişkimizin yenilenmesi için büyük bir fırsat. Günahlarımızın bağışı için bir şans. Bir çoğumuz bu ayın
بسم الله الرحمن الرحيم Muhammed, Bütün insanlığa en iyi örnek olan kişinin adını taşıyorsun. Baban ve ben senin için bu adı seçtiğimizde, bu ismi koymamamız gerektiğini söyleyenler oldu. Adın sana ağır gelebilir veya büyük sorumluluklar getirebilir diye. Doğru, ismin senin bazı zamanlar zorluklarla karşılaşmana neden olabilir. Bu zamanlarda ismini aldığın
بسم الله ألرحمن ألرحيم Kızlarıma, Benim sevgili kızlarım; Allah, size anne olarak beni seçtiği için çok mutluyum. Bunun üzerine tefekkür etmem bile, kalbimin hızlı atmasına sebep oluyor. Dünyadaki bu kadar insan arasından benim evlatlarım olmanız için sizi seçti. O’nun sizi bana hediye etme sebebinin, size sunabileceklerimden ziyade, her birinizden öğreneceklerim
Müslüman olduğum ilk zamanlarda, ‘günahsız’ kalabilmek için çok dikkatliydim. Geçmiş günahlarım İslam’ı kabul ederek silinmişti. Günahların “bu hediyeye” zarar vereceği konusunda yeterince bilinçliydim. Müslüman olarak ilk yediğim yemeği çok iyi hatırlıyorum. Tabağımda olan hiçbir yemeği israf etmemiş, bir pirinç tanesi bile bırakmamıştım. Günah işlediğimde çok acı çekerdim. Öyle ki, üzüntüden
When I first became Muslim, I was very protective of my new ‘sinlessness’. My past had been erased by the acceptance of Islam, and I was hyper-aware that sins would taint that gift. I very clearly remember one of the very first meals I ate as a Muslim. I made
Müslüman olduktan yaklaşık bir yıl sonra, en yakın arkadaşlarımdan birisi ziyaretime geldi. Üniversitede tanışıp, yakın arkadaş olmuştuk. Mezun olduğumuzdan ve başka bir şehre taşındığımdan beri birbirimizi görmemiştik. Mahallemizde bir kafeye kahvaltıya gelmiş ve menüden favori kahvaltılıklarımızı seçiyorduk. Onu gördüğüm için çok mutluydum, ama o gün bana söylediklerini asla unutamam. Son
Bana sık sık sorulan sorudur, müslüman olmamı sağlayan şey neydi? Bu ‘’bir şey’’ beni Islamın hakikat olduğuna beni ikna etmişti. Dürüst olmak gerekirse, çok fazla tesadüf, düşüncelerimi kurcalayan sohbetler, inanılmaz insanlar ve karşılık bulmuş yalvarışlar vardı. Bu aklımda dönüp duran ve görmezden gelemediğim ‘bir şey’ Kuran’dı. Bir Hristiyan olarak bana